-
1 assiduo
assiduo I. agg. 1. ( incessante) assidu. 2. ( diligente) assidu: uno scolaro assiduo un élève assidu; assiduo nello studio assidu à l'étude; cure assidue soins assidus. 3. (regolare, costante) assidu, fidèle: un assiduo frequentatore un visiteur assidu, un habitué. II. s.m. (f. -a) 1. visiteur assidu: un assiduo della nostra famiglia un visiteur assidu auprès de notre famille. 2. ( di locali pubblici) habitué. -
2 assiduo
assìduo 1. agg 1) усидчивый, прилежный, усердный 2) постоянный, непременный visitatore assiduo -- постоянный посетитель 2. m завсегдатай farsi assiduo frequentatore del circolo -- стать завсегдатаем клуба farsi (molto) assiduo conqd -- зачастить <повадиться ходить> к кому-л -
3 assiduo
assìduo 1. agg 1) усидчивый, прилежный, усердный 2) постоянный, непременный visitatore assiduo — постоянный посетитель 2. m завсегдатай farsi assiduo frequentatore del circolo — стать завсегдатаем клуба farsi (molto) assiduo conqd — зачастить <повадиться ходить> к кому-л -
4 assiduo
assiduoassiduo , -a [as'si:duo]aggettivo1 (costante) ausdauernd, beharrlich2 (regolare) ständig, dauernd; (cliente) Stamm-3 (diligente) beständig, fleißigDizionario italiano-tedesco > assiduo
5 assiduo
6 assiduo
( diligente) assiduous( regolare) regular* * *assiduo agg.1 assiduous, diligent; persevering; steady: assiduo al proprio lavoro, devoted to his work; lavoratore assiduo, hard worker; sforzi assidui, untiring efforts2 ( di visitatore, cliente) assiduous, persistent, steady, regular, constant: è un assiduo frequentatore di questo ristorante, he is a regular customer at this restaurant.* * *[as'siduo]1) (continuo) [presenza, visite, cure] assiduous, consistent2) (abituale) [frequentazione, cliente, lettore] regular3) (zelante) [studente, lavoratore] keen, assiduous* * *assiduo/as'siduo/1 (continuo) [presenza, visite, cure] assiduous, consistent2 (abituale) [frequentazione, cliente, lettore] regular3 (zelante) [studente, lavoratore] keen, assiduous.7 assiduo
1. agg2) постоянный, непременный2. mfarsi assiduo frequentatore del circolo — стать завсегдатаем клубаfarsi (molto) assiduo con / presso qd — зачастить / повадиться ходить к кому-либоSyn:8 assiduo
9 assíduo
10 assiduo
[st1]1 [-] assiduō, adv. c. assidue. [st1]2 [-] assiduo, āre: - tr. - faire qqch fréquemment.11 assiduo
1) прилежный, усидчивый2) постоянный, регулярный* * *сущ.общ. постоянный, усидчивый, завсегдатай, непременный, прилежный, усердный12 assiduo
1. assiduō (adsiduō), Adv. (assiduus) = assidue, Plaut. cist. 185; mil. 50; most. 976; truc. 422. Lucil. sat. 5, 23. Plin. 26, 16. Apul. met. 9, 15.————————2. assiduo (adsiduo), ātus, āre (assiduus), fleißig anwenden, fleißig beibringen, assiduat illi flagella, Vulg. Sirach 30, 1: antidotum ita morbis occurit, ut assiduatum omnes depellat, Ps. Augustin. serm. 64 extr.13 assiduo
1. 2.14 assiduo [1]
1. assiduō (adsiduō), Adv. (assiduus) = assidue, Plaut. cist. 185; mil. 50; most. 976; truc. 422. Lucil. sat. 5, 23. Plin. 26, 16. Apul. met. 9, 15.
15 assiduo [2]
2. assiduo (adsiduo), ātus, āre (assiduus), fleißig anwenden, fleißig beibringen, assiduat illi flagella, Vulg. Sirach 30, 1: antidotum ita morbis occurit, ut assiduatum omnes depellat, Ps. Augustin. serm. 64 extr.
16 assìduo
agg 1) усърден, прилежен; 2) непрекъснат, неуморен: lavoro assìduo неуморен труд.17 assiduo
agg [as'siduo] assiduo (-a)(cure, studio, applicazione) assiduous, (visitatore, lettore) regular18 assiduo
agg.1) (diligente) усидчивый, усердный, прилежный; (perseverante) упорный2) (frequente) частый, постоянный, непременныйfrequentatore assiduo — завсегдатай (частый посетитель, постоянный посетитель)
19 assíduo
20 assíduo
См. также в других словарях:
assiduo — /a s:idwo/ agg. [dal lat. assiduus, der. del tema di sedere star seduto , col pref. ad ]. 1. a. [che attende in modo costante a un attività] ▶◀ costante, incessante, ininterrotto, perseverante. ↑ instancabile, tenace. ◀▶ discontinuo, incostante.… … Enciclopedia Italiana
assíduo — adj. 1. Que não falta ou não cessa. 2. Aplicado, incessante, diligente … Dicionário da Língua Portuguesa
assiduo — as·sì·du·o agg. CO 1. di qcs., che è compiuto con costanza e continuità: lavoro assiduo, lettura assidua | che si verifica con continuità, costantemente presente: una preoccupazione assidua, una pioggia assidua Sinonimi: costante | continuo,… … Dizionario italiano
assiduo — {{hw}}{{assiduo}}{{/hw}}agg. 1 Che attende a qlco. con cura costante e continua: lettore –a. 2 Che è fatto con costanza e continuità: studio –a; CONTR. Saltuario. 3 Che si reca con frequenza e regolarità in un luogo: essere assiduo alle lezioni … Enciclopedia di italiano
assiduo — pl.m. assidui sing.f. assidua pl.f. assidue … Dizionario dei sinonimi e contrari
assiduo — agg. 1. continuo, costante, incessante, ininterrotto, frequente, persistente, diuturno (lett.) □ (di cliente, frequentatore, ecc.) abituale, fedele CONTR. discontinuo, incostante, interrotto, occasionale, saltuario, sporadico, raro 2. diligente,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
PROLETARII — Nonio cives dicebantur, qui in plebe tenuissima erant, et non amplius quam mille et quingentos aeris in censum deferebant. Quod ex A. Gellio hausit, l. 16. c. 10. ubi is Proletarios a capite censis distinguens, pergit: Quivero nullô aut perquam… … Hofmann J. Lexicon universale
VINDEX — memoratus in Legg XII. Tabb. Assiduo. Vindex. assiduus. esto. quisquis. volet. vindex. esto. teste Festô, ab eo, quod vindicat, quo minus is, qui prensus est, ab aliquo teneatur. Hinc in Glossis Philoxeni, Vindex Gap desc: Hebrew itaque speciatim … Hofmann J. Lexicon universale
assiduità — as·si·du·i·tà s.f.inv. CO 1. l essere assiduo nello svolgere un attività: la sua assiduità nello studio è lodevole, esercitarsi con assiduità Sinonimi: continuità, costanza, frequenza, infaticabilità, perseveranza, regolarità, tenacia. Contrari:… … Dizionario italiano
perseverante — per·se·ve·ràn·te p.pres., agg. 1. p.pres. → perseverare 2. agg. CO dotato di perseveranza, costante e saldo nel perseguire uno scopo: un ricercatore infaticabile e perseverante | realizzato, portato avanti con perseveranza: ricerche perseveranti… … Dizionario italiano
abituale — agg. [dal lat. mediev. habitualis, der. del lat. habitus us abitudine ]. 1. [conforme all abitudine: regola, comportamento a. ] ▶◀ comune, consueto, corrente, normale, ordinario, quotidiano, regolare, solito, tipico, usuale. ◀▶ anomalo, atipico,… … Enciclopedia Italiana
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Турецкий
- Французский